دیابت بارداری

دیابت بارداری هر نوع افزایش گلوکز خون در طی بارداری که به حد بالا ۵-۱۰٪ جمعیت برسد دیابت بارداری خوانده می‌شود.

مشخص شده است که بارداری خود می‌تواند یکی از عوامل ایجاد کننده دیابت باشد.

این اثر با افزایش مقاومت بدن به انسولین و افزایش انسولین برای جبران این مشکل ایجاد می‌شود.

حاملگی می‌تواند حتی نواقص خفیف ترشح انسولین را آشکار کند، این منجر به ایجاد عدم تحمل به گلوکز و دیابت بارداری می‌شود.

از طرفی بعضی از افراد که از قبل دچار اختلال خفیف قند خون هستند با آزمایش‌های غربالگری در طی بارداری تحت این گروه طبقه‌بندی می‌شوند.

۳-۸٪ از بارداری‌ها را درگیر می‌کند و همچنین یکی از عوامل خطر برای نتایج بد بارداری است.

همچنین این وضعیت مستقلاً می‌تواند باعث ایجاد دیابت نوع ۲ شود.

تحقیقات نشان داده‌اند که ۵۰٪ از این زنان طی ۲۰-۳۰ سال بعد دچار دیابت خواهند شد.

در سال‌های اخیر افزایش میزان ابتلا به دیابت بارداری مشاهده شده است.

فاکتورهای ایجاد کننده متعددی برای این افزایش مطرح شده‌اند.

شامل شیوع بالای چاقی در جوانان، بهبود بقای کودکان مونثی که وزن تولدشان در دو انتهای طیف وزن طبیعی تولد است.

در بزرگسالی این کودکان دچار اختلال در عملکرد انسولین و یا توانایی ترشح انسولین هستند که می‌تواند آنها را مستعد ابتلا به دیابت بارداری کند.

دیابت بارداری می‌تواند منجر به …

عوارض جدی و گسترده برای مادر و نوزاد شود. این عوارض را می‌توان با تشخیص و درمان مناسب کاهش داد،
زنان دارای ریسک بالای ابتلا با آزمون ۷۵ گرمی تحمل گلوکز در اولین ویزیت بعد از بارداری آزمایش می‌شوند
و آزمایش مجددی نیز در ۲۴ تا ۲۸ هفتگی بارداری انجام می‌شود.
درمان دیابت بارداری در ابتدا با رژیم غذایی و فعالیت بدنی است
و در صورت عدم پاسخ برای کنترل قند از درمان با انسولین استفاده می‌شود.
این زنان پس از اتمام بارداری هم به طور منظم مورد آزمایش قرار می‌گیرند.